بی طرفی و انصاف، انتظار ما از صدای امریکا

در یک سال اخیر بارها پیرامون سیاست های نادرست مدیران صدای امریکا گفته ایم و نوشته ایم، اما شوربختانه به نظر می رسد که در آن رسانه عریض و طویل گوش شنوایی برای شنیدن به این حرف ها وجود ندارد. نه تنها سیاست های تبعیض آمیز صدای امریکا در قبال برخی از چهره ها و گروههای سیاسی اپوزیسیون ادامه یافته، بلکه بر شدت آن نیز افزوده شده است. در این نوشتار مختصراً به چند نمونه از این رفتارهای تبعیض آمیز اشاره خواهیم کرد:

1- فروردین ماه امسال کنفرانس سالانه جامعه بین المللی حقوق بشر در شهر بُن آلمان برگزار شد. کنفرانسی که در مقایسه با برخی از نشست های من درآوردی یک سال گذشته از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار بود. اما در کمال تعجب صدای امریکا از انعکاس اخبار این کنفرانس مهم و تهیه گزارش از آن خودداری کرد. در حالی که همان زمان بسیاری از رسانه های خارجی، بویژه رسانه های خبری کشور میزبان یعنی آلمان، اخبار و گزارش های متعددی از این کنفرانس تهیه و پخش کردند. تنها دلیل امتناع مدیران صدای امریکا از پخش خبرهای این کنفرانس چیزی نبود جز حضور یک شخصیت مهم اپوزیسیون در این مراسم. بله، حضور شاهزاده رضا پهلوی در این کنفرانس سبب گردید تا مدیران رسانه ای که ادعای انعکاس منصفانه و بی طرفانه اخبار را دارد، از پخش حتی یک گزارش کوتاه از این رویداد امتناع بورزند.

2- چند روز پیش همین رفتار ناپسند مدیران صدای امریکا تکرار شد و سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در نشست امور جهانی (World Affairs Council) در اورنج کانتی با بایکوت دوباره این رسانه مواجه گردید و به جای آن گزارش دیگری از شهر اورنج کانتی پخش شد که به مراسم رقص و آواز عده ای موزیسین جوان می پرداخت! شاید از نظر مدیران صدای امریکا، این مراسم اهمیت بیشتری داشته و بازتاب آن با دردسر کمتری همراه بوده است. زیرا در این مراسم قرار نبود کسی پیرامون کشتار و شکنجه و تجاوز در ایران سخن بگوید و دوستداران سینه چاک رژیم جهل و جنون را بیازارد. شاید می پندارند اگر قرار است نشست و کنفرانسی هم پخش کنند بهتر است از آن دست نشست های بی بخاری باشد که بعضاً تعداد شرکت کنندگانش از تعداد میزبانان هم کمتر است؟! حتما اینگونه کنفرانس ها می تواند ارزش مخابره داشته باشد، زیرا نه سیخ را می سوزاند و نه کباب را! هم ژست آزادی و دموکراسی به خود می گیرند و هم وابستگان و جیره خواران جمهوری اسلامی را از خود نمی رنجانند تا مبادا فرصت شنیدن سخنان گهربار تریتا پارسی ها و هوشنگ امیراحمدی ها و علیرضا نامورحقیقی ها و... از دست ملت آزادیخواه و حقیقت جوی ایران به در نرود؟!!

3- رفتارهای ناشایست این رسانه به دو مورد فوق محدود نمی گردد. آنان از پخش یک گزارش کوتاه از مراسم یادبود ندا خودداری کردند، تنها به آن دلیل که این مراسم به دعوت برخی از جریان های اپوزیسیون و دو شبکه تلویزیونی پارس و کانال 1 برگزار می شد و سراسر مزین به پرچم سه رنگ شیر و خورشید بود. شاید برای مدیران این رسانه، پرچم جمهوری اسلامی یا برخی از گروههای تجزیه طلب از مقبولیت بیشتری برخوردار است یا پرس تی وی و شبکه خبر جمهوری اسلامی نسبت به کانال های فوق الذکر ارجحیت دارند که انعکاس این مراسم را به صلاح ندانسته اند؟! یادمان نرود سال گذشته زمانی که همین کانال ها با هجوم پارازیت های جمهوری اسلامی مواجه و سرانجام از روی ماهواره هات برد حذف شدند صدای امریکا طبق معمول سکوت اختیار کرد و تنها زمانی لب به اعتراض گشود که جهت پارازیت های رژیم خود این رسانه و بی بی سی و امثالهم را نشانه گرفت. شاید از نظر مدیران صدای امریکا مرگ خوب است، تنها برای همسایه؟!

4- این برخوردها تنها محدود به شاهزاده رضا پهلوی و هواداران پادشاهی نیست. نمونه دیگری از این رفتارهای نادرست را در تظاهرات چند هفته پیش مخالفان جمهوری اسلامی در پاریس شاهد بودیم. تظاهراتی که به گفته پلیس فرانسه دست کم پانزده هزارنفر در آن شرکت داشتند و ابعاد گسترده این تظاهرات حتی رسانه های حکومتی را نیز تحت الشعاع قرار داد و موجب شد تا درباره آن مطالبی بنویسند (البته با ادبیات خاص خود)، اما گویا مدیران صدای امریکا باز هم رسالت اصلی خود را فراموش کردند و تعهد خویش را فدای مصالح و منافع شان ساختند. باز هم از این تظاهرات نه خبری پخش شد و نه گزارشی؛ تنها به این بهانه که مراسم توسط سازمان مجاهدین خلق برگزار شده است.

اینها فقط چند نمونه از سیاست های نادرست صدای امریکا در برخورد با گروهها و شخصیت های سیاسی مختلف در یک سال گذشته بود. در انتها لازم است یادآوری کنم که نمونه های فوق را نه در دفاع از سلطنت طلبان و مجاهدین و.... بلکه در دفاع از حقیقت و انصاف به روی کاغذ آوردم. بحث من بر سر افراد و گروهها نیست. بحث من بر سر فاصله میان شعارها و اعمال مدیران صدای امریکاست. رسانه ای که قرار بود (و هنوز هم امیدواریم) رسانه ای کاملا بی طرف باشد و صدای آزادیخواهان ایران را از هر گروه و با هر عقیده ای به درون مرزهای میهن مان انتقال دهد. ای کاش مدیران این رسانه تا دیر نشده به خود بیایند و دست از سیاست های تبعیض آمیز و جهت دار خود بردارند. تنها راه آگاهی جامعه ما شنیدن افکار و دیدگاه های مختلف است و بس. زیرا شنیدن تنها یک یا دو صدای خاص باز هم آینده ایران را به دور باطل تک صدایی و استبداد رهنمون خواهد ساخت. پس وظیفه رسانه هایی از نوع صدای امریکا که هم از امکانات فراوان و هم از مقبولیت عام برخوردارند چیزی نیست جز بازتاب منصفانه و بی طرفانه همه صداهای موجود در درون و بیرون مرزهای ایران. این خود مردم هستند که باید قضاوت کنند و با مقایسه افکار و عقاید مختلف، راه صواب را از ناصواب تشخیص دهند.

پاینده ایران